woensdag 20 november 2013

vlinderkleedje

Prinses is misnoegd… Ze is de laatste tijd zoveel gegroeid dat ze 3/4 van haar kleerkast aan Pruts heeft moeten afstaan. "Maar dat was mijn lievelingskleedje! Maar dat was mijn lievelingsrokje!" Waar ze echt het hart van in was, was om haar vlinderkleedje te moeten afgeven. Dat was echt haar all time favoriet! En wat doe je dan als naaiende mama om het pruillipje te doen verdwijnen? Juist ja…

Patroon: ottobre 4/2013 patroon 20: circus horse
vlindertricot: klijntje
streepjestricot: stoffenfee
framilon: veritas
gouden elastische biais: stoffenspektakel Gent
Ik herinnerde mij dat ik in een van de laatste ottobres een gelijkaardig modelleke had zien staan. Het was even zoeken naar de juiste stof, tot mijn oog op deze vlinderkes viel. Ideaal, natuurlijk! Het gouden biesje aan arm en hals koos ze er zelf bij. Omdat ik schrik had dat een enkele laag tricot te koud zou zijn voor de winter, dubbelde ik het kleedje met een bijpassend streepjesstofje. En ware ik niet zo stom geweest om de binnen- en buitenrok rechtstreeks aan elkaar te stikken, was het een omkeerbaar kleedje geweest. Maar tricot lostornen? I don't think so! En al zeker niet als er een rimpelelastiek aan vastgestikt is. 

Het dubbelen van het kleedje bleek veel ingewikkelder te zijn dan gedacht. Mijn naailerares (jawel, sinds twee weken volgen we les, FriEkEL en ik! En doen we alles zoals het moet, spelden en merktekens aanbrengen met draad en al! Allez, tis te zeggen, in de les dan toch…) raadde me aan om een binnenkleed te maken, dan het buitenkleed en dan de armen en kraag met een biesje aan elkaar te hangen. Maar mouwen en rok moesten gefronsd worden met framilonband, dan aan het biesje vastgemaakt, ook de rok fronsen, het nachtelijk uur en vooral de druk van dochterlief (ik ga het morgen kunnen aandoen naar school he, mama! puppy-oogjes incluis) bleken te veel voor mijn hersentjes om te verwerken. Er klopte ergens iets niet aan de volgorde van werken, waardoor de zijnaden op een of andere manier niet tussen kleed en voering terecht gekomen zijn. Tja, niets aan te doen 
(zie hierboven: tricot lostornen = not done). 

Ik rimpelde voor het eerst met framilon en dat bleek een groot succes! Helemaal niet zo moeilijk als ik mij had voorgesteld. Ik las dat zij deze techniek gebruikt voor al haar rimpelrokjes en ik denk dat ik haar voorbeeld ga volgen.


Eigenlijk ben ik vrij trots op het resultaat! Het is een heel mooi modelletje, al valt het misschien ietsepietsie te breed. Ach, daar groeit ze wel in. Het stralende prinsessengezichtje sprak ook boekdelen. Voor ik de streepjestricot tegenkwam op deze webshop (met mijn complimenten voor de snelle bediening: vrijdag online besteld, zaterdag - jawel, u leest het goed: zaterdag!- aan huis geleverd), dacht ik het te voeren met rode tricot. De delen liggen hier al geknipt klaar. Ik ga het iets meer tailleren en dan volgt zeker een tweede exemplaar! 
MaMaatje