Ze kreeg een interim voor één schooljaar... Prutske was hier niet blij mee, ze wou haar "eigen" juf en niemand anders! Maar na de eerste schooldag kwam ze thuis met een smile van oor tot oor. De "nieuwe" juf had gescoord. En hoe!
U moet weten, mijn Pruts houdt van haar persoonlijke ruimte. Knuffelen, dat doet ze alleen met haar hechte kring. Wie een spontane knuffel van haar krijgt, heeft een vast plaatsje in haar hartje veroverd. En dat zijn er (nog) niet zo veel.
Maar deze "nieuwe" juf moet wel bijzonder zijn. Ik heb mijn dochtertje nog nooit zo snel zien openbloeien bij iemand. En zo vol overgave horen vertellen over iemand...
Jammer genoeg sloeg het noodlot genadeloos toe en de dingen veranderden. De "oude" juf moest terugkomen. Logischerwijs was er dus geen plaats meer voor de "nieuwe" juf. Met een dubbel gevoel (het was hen beiden van harte gegund) moesten we afscheid nemen. En we wilden haar niet laten gaan zonder een passend verrassingsgeschenk.
Aapje zit in dezelfde klas en er is nog een naailustige mama (we moeten nog eens een passende naam verzinnen voor jou!), dus samen gingen we brainstormen. We zouden "snel" een sjakosj naaien en cupcakes versieren met de klassymbooltjes van de leerlingen. (laat dat snel maar al snel achterwege, we zullen het nachtelijke uur waarop het klaar was maar niet vermelden... de cakejes werden de volgende dag nog gauw versierd...)
Ik had deze leuke vinktas al een aantal keer zien passeren en dat leek ons wel iets. Niet moeilijk, eenvoudig patroon, snel in elkaar gestikt. Tenminste, dat dachten we toch. Maar kent u Murphy? Wij anders wel...
(nu, moesten we al begonnen zijn met de patroondelen juist uit te knippen, het zou van bij het begin al veel sneller gegaan zijn... en nadat we gans de tas gemaakt hadden met de summiere uitleg op flickr, ontdekte ik de uitgebreide uitleg op haar blog... Tja, hoe later, hoe minder hersencellen actief zijn, zeker?)
De stoffenkeuze was snel gemaakt (zo zie je maar, Friekel, een uitgebreide voorraad heeft zo zijn voordelen), Friekel zorgde voor de fournituren, elk naaide een deeltje van de tas en dit was het resultaat:
 |
| patroon: vinktas stof: vogels: stoffenspectakel, bruin: stoffenkamer, bolletjes: stoffen van Leuven flockfolie: mertens paspel en tassenband: Veritas (zag je het? zag je het? de perféct doorlopende paspel???) |
Omdat een afscheid steevast gepaard gaat met de nodige traantjes, besloten we er een leuke zakdoek bij te maken:
Zo met drie samen naaien en bakken, is best wel gezellig :) Dat moeten we nog eens doen (maar deze keer liefst niet zo laat en met minder ongelukjes)!
Het ga je goed, juf Elke, gelukkig zien onze kapoenen je nog elke week op de dansles!
En wie weet...?
MaMaatje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten